Na een paar halve kansjes te hebben gecreëerd in de eerste vijf minuten, was het de bezoekende ploeg die, na een ingestudeerde vrije trap, op voorsprong kwam. We gingen resoluut voor de aansluitingstreffer en die kwam er in minuut 15. Balverlies zette Ian Raeymaekers op weg naar doel en met een grondscherend schot kon hij de bezoekende doelman verschalken. Luttele minuten later, zonderde Angelo Van Keer David Roquet alleen voor doel af en ook hij miste niet door ook alweer laag over de grond te scoren. Nog 11 minuten tot aan de rust maar dat moesten we zien uit te houden zonder fouten te maken want de foutenlast was opgelopen tot 5 stuks. En wat niet mocht gebeuren, gebeurde in minuut 24. Een lichte fout weliswaar maar de scheids was onverbiddelijk. BXl nam het geschenk met dank aan en de bordjes hingen opnieuw gelijk. De rust halen was nu belangrijk want BXL rook bloed. Nog enkele seconden te spelen...en daar waren de Brusselaars met de voorsprong. Met een gelobde kopbal weliswaar die net over onze doelman in doel belandde.
Een donderpreek van onze coach bleef niet uit. Hetzelfde scenario deed zich voor in de tweede helft. Wij die de kansen onbenut lieten en BXL dat na negen minuten zijn eerste kans wist te benutten, 2-4.
En toen ging het van kwaad naar erger. Helemaal van slag konden we enkele minuten geen vuist meer maken en BXL profiteerde maximaal. Van 2-4 ging het te vlug naar 2-6. We herpakten ons een beetje maar wat we ook probeerden de Brusselse keeper pareerde alles. En dat we de kelk helemaal moesten ledigen bleek uit, dat elke counter door de bezoekers nog eens succesvol werd afgerond. 2-9 werd het, met nog vijf minuten te spelen. Er was te weinig tijd over om deze kloof nog te dichten. David Roquet (met zijn tweede) en Badreddine Belhaj konden nog milderen tot 4-9 maar dit waren nog louter eerredders. Volgende week zal de efficiëntie de hoogte in moeten gaan willen we puntengewin realiseren.